mamusia radzi

     Dzisiaj dowiedziałam się, że oficjalnie za 32 dni jadę nad morze. Z tego powodu zaczęłam robić sobie listę w głowie, co zamierzam ze sobą zabrać. Z ciekawości postanowiłam przymierzyć trzy pary krótkich spodenek sprzed około dwóch lat. Są w super stanie, więc pomyślałam "czemu nie?" Guess what! Och, powiem Wam. Moje uda, pośladki i boczki wylewały się z nich każdą możliwą stroną. Z pomocą przyszła mi mama. Doradziła, abym przez cały tydzień jadła tylko owsiankę na mleku, a od razu poczuję różnicę. Powiedziała mi, że kiedyś sama się tak odchudzała z koleżankami. Z racji tego, że jestem dosyć porywcza zaakceptowałam wyzwanie. Moje posiłki i tak są dosyć monotonne. Pewnie po tym tygodniu będę czuła taki wstręt do płatków owsianych, że głowa mała.
     Chciałabym Wam podziękować za aktywność pod każdym moim postem. Ogromnie się cieszę, że spotykam się z takim zrozumieniem. Nie spodziewałam się, że będę w stanie poznać kogoś podobnego do mnie. Postaram się dzisiaj nadrobić Wasze blogi. Zamierzam stworzyć jakąś listę czytelniczą, więc jeżeli chcecie się na niej znaleźć, to zostawcie adres swojego bloga.
     Ostatnio mam mały problem z internetem, więc zostało mi 20 minut filmu My Skinny Sister. Kiedy skończę, na pewno dam znać jak wrażenia! Trzymajcie się!

Komentarze

  1. Anonimowy10 lipca 2017 12:51

    Dzięki tobie też zaraz zacznę sobie oglądać ten film ^^ Masz fajnie, bo twoja mama sama daje ci pomysły. Moja jakby dowiedziała się że chce się odchudzać to wysłałaby mnie do psychiatry :/ powodzenia w wyzwaniu <3
    https://niebedejescmamo.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy11 lipca 2017 02:40

    Zazdroszczę podejścia mamy, moja słysząc o mono dietach tylko narzeka. W ogóle jeśli chodzi o odchudzanie jest straszną hipokrytką, jeśli chudnę widzi w tym problem, chyba, że sama też chudnie, wtedy nic jej nie przeszkadza. A kiedy ona chudnie a ja tyję wydaje się jakby miała z tego jakąś satysfakcję - ostatnio nawet wypomniała mi, z uśmiechem na twarzy, że przytyłam i wyglądam źle - szkoda, że gdy będzie widać u mnie spadek wagi to pewnie znów zobaczy problem.
    Ale wracając do tematu - owsianka może coś dać - osobiście jej nie lubię, ale właśnie na niej moja mama tak schudła, oczywiście jedząc też inne posiłki, ale podobno płatki są na tyle sycące, że nie ma się ochoty jeść więcej.
    Powodzenia, trzymaj się!

    OdpowiedzUsuń
  3. Numbness 11 lipca 2017 10:24

    Owsianka przez tydzień? No nieźle. Chociaż, z drugiej strony, ja przez dobre 8 miesięcy jadłam codziennie to samo na śniadanie. I mi się nie znudziło, a jedynie przestało mi się chcieć je robić. Bo jeść bym mogła nadal, bez problemu.

    OdpowiedzUsuń
  4. WhiteYuuki11 lipca 2017 15:55

    Nie próbowałam nigdy płatków owsianych.. musze to nadrobić :) Nie masz za co dziękować, bo to działa w dwie strony ^^ Jesteśmy tu żeby wspierać się nawzajem no nie ? :D
    Trzymaj się !

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

początek

Obraz
     Witam Was bardzo serdecznie. Jest to już mój kolejny blog. Poprzednie zostały niestety usunięte, a razem z nimi jakakolwiek motywacja. Marzy mi się szczupła, jednakże wciąż wyglądająca zdrowo sylwetka. W związku z tym, że mam ostatnio więcej czasu, postanowiłam wprowadzić kilka zasad, którymi będę się kierowała na drodze do szczęścia. 1. Jem regularnie cztery posiłki dziennie zaczynając od godziny dziesiątej. 2. Unikam słodyczy, fast foodów, białego pieczywa i kupnych soków. 3. Staram się każdego dnia znaleźć chociażby chwilę na ćwiczenia.       Kaloryczność posiłków w ciągu dnia waha się od 1000 do 1200. Przez najbliższy czas zamierzam obserwować i przyzwyczaić mój organizm do nowej diety. W te wakacje chciałabym schudnąć co najmniej 8 kilogramów. Wspomnę, że aktualnie ważę około 55 kg przy wzroście 157 cm.      W następnym poście postaram się przybliżyć Wam nieco moją osobę oraz zamieścić jakiś bilans. Trzymajcie ...
Czytaj więcej

nie radzę sobie?

Obraz
Witajcie kochani!       Cała procedura przerwa-powrót-przepraszanie już mi się znudziła. Wracam, bo chcę schudnąć. Wracam, bo potrzebuję kogoś, komu mogłabym zdawać relacje z mojego życia. Główną motywacją były ujrzane wczoraj zdjęcia z zakończenia roku szkolnego w gimnazjum. W głowie już na zawsze pozostanie mi ten obraz. Jednakże chcę go zastąpić nowym dziełem. Wkrótce codziennie oglądanym przed lustrem.       Zaczęła się szkoła! Już czuję się przytłoczona nadmiarem materiału. Mimo wszystko dostrzegam w tym pewnie dobrze Wam znane plusy. Otóż brak czasu na jedzenie. Plan jest wbrew pozorom prosty. Nie jem, a jeżeli już jem to zdrowe rzeczy. W zasadzie to tyle. Daję sobie dwa miesiące na osiągnięcie celu.       Waga! Z tym będzie trochę więcej śmiechu. Kiedy wróciłam z wakacji byłam chodzącym, a w zasadzie leżącym 59-kilogramowym tłuściochem. W momencie zaproszenia mnie na imprezę do koleżanki zawzięłam się i w krótkim ...
Czytaj więcej

to the bone

     Przepraszam, że się nie odzywałam. Jest mi po prostu ciężko. Zawsze staram się patrzeć na świat pozytywnie. Nawet teraz, na skraju płaczu, mam gdzieś małą nadzieję, że w końcu się uda. Widocznie jestem dosyć naiwna. Kiedy ktoś poznaje świat ograniczania jedzenia, liczenia kalorii i wyczerpujących ćwiczeń, nie jest już w stanie normalnie zacząć się odżywiać. Nigdy nie pozbędę się myśli, że mogłabym wyglądać lepiej. Rzecz, która nigdy się nie zmienia, to ciągła walka. Siedzę już w tym tyle lat, a nigdy nie udało mi się zadowalająco schudnąć, bo to niemożliwe. Nigdy nie będę wystarczająco chuda. Co prawda, w obecnym momencie mojego życia, nawet nie mogę nazwać się szczupłą osobą. Powinnam wyrzucić z głowy słowo "nigdy". Wypracowałam schemat. Niszczący schemat. Zaczynam zdrowo jeść, pozornie wszystko jest ze mną w porządku. Następnie ograniczam jedzenie do minimum i coraz więcej ćwiczę. Później zaczynam jeść i jeść i jeść. I choć z przejedzenia boli mnie brzuch- jem dale...
Czytaj więcej